Een maand in Paramaribo
Blijf op de hoogte en volg Charlotte
29 November 2015 | Suriname, Paramaribo
Fawaka? Met mij en Wendy gaat het goed. Dinsdag zijn we al een maand van huis, de tijd gaat zo ongelooflijk snel hier. Ik besef nu al dat drie maanden te kort is.
Vrijdagavond 20 november ben ik met ongeveer 22 andere Nederlandse studenten (waaronder mijn huisgenoten en nog een aantal bekenden) op trip gegaan. We zijn met een Surinaamse bus richting een 'feest' gegaan waar de bevolkingsgroep, de marrons (vroeger gevluchte slaven), bij elkaar komen om een overledene te herdenken, die zelf ook aanwezig is... Wat was dit bijzonder en tegelijkertijd bizar. Stonden we daar te kijken naar mensen die voor een kist stonden te dansen en te drinken, iets wat in Nederland nooit zou gebeuren. Op een gegeven moment was er een vrouw die alle vrouwelijke bakra's de dansvloer op sleepte. En wat hebben wij uiteindelijk daar een leuke avond gehad met z'n allen. Vervolgens zijn we met de bus naar het Brokopondo meer gereden en zijn we daar, 's avonds laat, op de boot gestapt richting een bewoond eiland. Tijdens het varen heb ik de mooiste sterren gespot. Eenmaal op het eiland aangekomen de hangmatten opgehangen en uiteindelijk een uurtje geslapen omdat de wekker weer om 07:00 uur ging. Wakker worden door een duik te nemen in het Brokopondo meer was echt heerlijk. We hebben nog gevist, alle spullen weer ingeladen in de boot, ons goed ingesmeerd om vervolgens 1,5 uur te varen richting een onbewoond eiland. 1,5 uur in de brandende zon is best pittig maar wat was het het waard toen we eenmaal waren aangekomen op het onbewoonde eiland. Echt precies Expeditie Robinson. Simpelweg een jungle, zand en water. Met Wendy ben ik een rondje eiland gaan doen, wat heel bijzonder was. Gekeken naar het vissen en vervolgens onze hangmatten ergens op gehangen. ’s Avonds pasta met tonijn gegeten en gezellig gerelaxt en gedronken met iedereen. Een dode boom was in brand gestoken, wat een tof effect gaf. De volgende ochtend zijn we, na het inladen van alle spullen, gevaren naar een dorpje met locals. Kinderen hebben ons daar het dorp en hun school laten zien. Vervolgens zijn we nog naar een ander dorpje gevaren en daarna weer twee uur terug naar waar we begonnen zijn. Wat was het mega gezellig op de boot met iedereen. Eenmaal aangekomen op het vastte land zijn we opgehaald door de bus, hebben we nog een roti rol gegeten en waren we rond 22:30 uur weer thuis. Gelijk gedoucht en naar bed gegaan, de wekker ging weer om 05:45 en we hadden het weekend amper geslapen.
Maandag en dinsdag weer naar stage geweest, ik heb het er prima naar mijn zin. Lach me de hele dag rot met alle zusters. Verder heb ik de hele dag een Filipijn achter me kont aan lopen, ik ben namelijk een lang, blank object uit Nederland.. Maandagavond heb ik met Wendy, Stef en Loek hardgelopen: rondje Paramaribo Zoo 4 kilometer. Dankzij deze bikkels heb ik de finish gehaald haha, vervolgens heb ik nog een uur gezweet. Maar het was lekker!
Wat deze week wat minder was, was dat Wendy een bacterie in haar oog heeft opgelopen en gaatjes in haar hoornvlies. De oorzaak hiervan is waarschijnlijk de combinatie van lezen en slechte hygiëne tijdens de trip. Ze gebruikt trouw haar medicijnen, gaat regelmatig langs de oogarts. Voor haar een weekje rust, zonder te zeuren, bikkel ben je Wen!
Woensdag was het Onafhankelijkheidsdag, en dat betekent vrij! ’s Ochtends om 08:00 uur met Wendy meegeweest naar de oogarts. De rest van de ochtend aan school gewerkt, jaja ik doe hier wel iets hoor! Rond 15:00 uur ben ik met Jens, Stef, Remco (huisgenoten) en nog twee meiden naar de palmentuin geweest. Pindasoep, schaafijs (ja Tantie, wat is dat lekker), verse stroopwafels en Parbo’tjes genuttigd. Wanneer in Suriname feest is wordt er alleen maar gegeten. Rond 16:00 uur was er het defilé op het onafhankelijkheidsplan waar Bouterse met zijn leger langs kwam. Daarna zijn we weer met velen naar de palmentuin gegaan, bami gegeten en vervolgens nog vuurwerk gekeken. Al met al een geslaagde dag!
Donderdag na een dag stage langs geweest bij mijn Nederlandse (school)vriendinnetjes op de Berliozstraat met Wendy samen. ’s Avonds ben ik met Jennifer samen naar Havana gegaan. We ontmoetten daar drie Russen en een Nederlander (die al acht jaar niet in Nederland is geweest) welke in het legioen/leger zitten in Frans Guyana. Heftig leven hebben die jongens, sinds tijden waren ze een avondje uit. Of we mee wilden doen aan een vodka challenge vroeg een Rus: maar natuurlijk hahaha.. Conclusie: geslaagd avondje hé Jen.
Vrijdag ben ik met Jennifer naar het zwembad gegaan en ’s avonds zijn we lekker met alle meiden uit eten geweest bij de Waag. Vervolgens nog met Marjolein en Anouk uitgeweest. Lees: op een barkruk gezeten. Vorige week heb ik mijn voet opengehaald wat nu heel erg is gaan ontsteken. Maar ik ga regelmatig in een sodabadje en verzorg m’n voet goed, dus het gaat alweer beter. No worries!
Gister heb ik wat wasjes gedraaid (huisvrouw in wording hoor) en zijn we naar het zwembad geweest. Gisteravond waren Wendy en ik samen thuis dus hebben we er een gezellig avondje van gemaakt. Totdat ik in slaap viel, na twee avonden om 5 uur slapen en vroeg mijn bed weer uitgebrand worden, kon ik mijn ogen echt niet meer openhouden. Sorry Wen..
Volgend weekend gaan we op quad tour door de Savanne, heel veel zin in. Volgende week heb ik mijn tussenevaluatie op stage, ik heb al gehoord dat ik mijn geen zorgen hoef te maken gelukkig. 12 december heb ik een personeelsuitje waar ik (gelukkig) samen met de Nederlandse coassistent samen heen ga. De zusters en coassistenten verheugen zich al erg op onze komst haha.
Excuus dat ik niet zo veel FaceTime met iedereen in Nederland, ik word hier echt geleefd en heb er niet zo veel tijd voor. Vandaar ook mijn blog.
Voor nu chill ik em nog even in mijn hangmatje!
Liefs voor jullie xx
Zuster van Beek
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley